BMW 730i - Jaguar XJ6 3.2
«...Αφού λοιπόν μας προέκυψαν στο περιοδικό τέτοια glamorous οχήματα, είναι
κρίμα να αφήσουμε τα Σκόπια, τη Βοσνία, κι όλο το άλλο βαλκανικό μπάχαλο να
μας χαλάσουν τη διάθεση...»
«...Οι υψηλοί επιβάτες έχουν κάθε δικαίωμα να χαρούν το όντως
καλοφτιαγμένο, φινετσάτο εσωτερικό με τα δερμάτινα καθίσματα και τα διάφορα
ηλεκτρονικά παραφερνάλια...»
«...Χρησιμοποιώντας το προϊόν της Βαυαρίας, δεν αρκεί να είσαι εκκεντρικός,
σνομπ ή και τα δύο μαζί, οφείλεις να είσαι ταυτόχρονα και αρκούντως
επιθετικός...»
«...Ο οδηγός μιας XJ6, είναι βέβαιο ότι όσο κι αν προσπαθήσει δεν θα
καταφέρει να ξεφύγει από αυτόν που βρίσκεται στα _χειριστήρια_ της 730i η
οποία, κάποια στιγμή θα κολλήσει στην ουρά του πράσινου αυτοκινήτου, θα
ανάψει στιγμιαία τους πανίσχυρους _ψαρωτικούς_ προβολείς για να εξαφανιστεί
στη συνέχεια στο βάθος του δρόμου...»
...Oh dear, a «Fritz» on my tail!
Το μέγεθος της έκπληξης του Βρετανού πιλότου, κάθε φορά που στην ουρά του
Hurricane του, εμφανίζοταν απειλητικό ένα Messerschmitt 109
αντικατοπτρίζεται σ? αυτή τη φράση.
Σήμερα οι «μάχες» Γερμανών και Βρετανών δεν γίνονται
-όταν γίνονται- στους ουρανούς της Αγγλίας, αλλά πολύ πιο χαμηλά και με
μικρότερες ταχύτητες.
Υπάρχει λοιπόν πιθανότητα ο αξιότιμος μυλόρδος που οδηγεί μια XJ6 στον M1
να δει ξαφνικά τους προβολείς μιας 730i στους καθρέφτες του;
«ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΤΕ; Θα μας δέσουν και θα έχουν δίκιο. Είναι καιροί για τέτοια;»
O Διευθυντής Σύνταξης δεν μπορούσε να χωνέψει το γεγονός ότι έξω από την
πόρτα του γραφείου του είχε ήδη στηθεί η «σκευωρία». Δοκιμές (συγκριτικές;)
Μερτσέντες 300 SE, BMW 740iL, Τζάγκιουαρ XJ6 3.2, BMW 730i στο τεύχος του
μηνός Φεβρουαρίου του 1993;
«Ποιός ενδιαφέρεται; Αφήστε που μπορεί να έχει γίνει πόλεμος ως τότε.»
«Ναι, αλλά αυτά τα αυτοκίνητα με το νέο καθεστώς δασμολόγησης έχουν
φθηνύνει σημαντικά και μην αμφιβάλλετε ότι μερικά θα πουλήσουν και μάλιστα
καλά. Πάρτε για παράδειγμα την Τζάγκιουαρ. Έχει... μόλις 19 εκατομμύρια κι
είναι 3.200 κ.εκ. Φυσικά πάνω απ? όλα μετρά το όνομα. Και...»
«Καλά, καλά, όχι ότι πείστηκα, αλλά προσέξτε τουλάχιστον τι θα γράψετε στο
άρθρο.»
Πως να το προσέξουμε δηλαδή. Όταν αρχίζεις να γράφεις «τεστ» για δύο
αυτοκίνητα που και τα δύο μαζί φθάνουν τα 44 εκατομμύρια και ταυτόχρονα
ακούς από το ραδιόφωνο για την έκτακτη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, το πράγμα
αρχίζει να γίνεται φαιδρό. O κίνδυνος γελοιοποίησης
-απέναντι σε όσους τουλάχιστον εξακολουθούν να έχουν τα μυαλά στο κεφάλι
τους- είναι όχι απλώς υπαρκτός, αλλά κάτι παραπάνω.
Ποιός Έλληνας άραγε σήμερα, με όλο αυτό τον ορυμαγδό πάνω από το κεφάλι του
έχει την όρεξη (και την οικονομική άνεση) να «σκάσει» τόσα εκατομμύρια για
ένα αναμφισβήτητης αξίας, αλλά παρ? όλα αυτά ανήθικα ακριβό -για τη χώρα
μας- αυτοκίνητο;
Χα! Το ερώτημα φαίνεται να έχει μάλλον θεωρητική αξία. Όπως διατείνεται και
ο ορθολογιστής της παρέας, σε περιόδους αβεβαιότητας και κρίσης ο άνθρωπος,
φοβούμενος το μέλλον, γίνεται φανατικός οπαδός της λογικής του «Δος ημίν
σήμερον». Στο χώρο μας, το χώρο του αυτοκινήτου αυτό το «Δος ημίν»
μεταφράζεται φυσικά σε φθηνότερα αυτοκίνητα εδώ και τώρα.
Έστω κι αν αυτό το «φθηνότερα» αφορά προϊόντα που από τα 40 «έπεσαν» στα 25
εκατομμύρια και στην ουσία ενδιαφέρουν μια μικρή(;) μερίδα καταναλωτών.
Αφού λοιπόν μας προέκυψαν στο περιοδικό τέτοια glamorous οχήματα, είναι
κρίμα να αφήσουμε τα Σκόπια, τη Βοσνία, κι όλο το άλλο βαλκανικό μπάχαλο να
μας χαλάσουν τη διάθεση.
Τι διάβολο. Εδώ μιλάμε για Τζάγκιουαρ XJ6 3.2 και BMW 730i παρακαλώ.
...Όταν είσαι «αραχτός» στο μαλακό μπεζ δερμάτινο κάθισμα της πράσινης
«αυτοκρατορικής» Τζάγκιουαρ, οι όποιες αναστολές και τα ερωτηματικά πάνε
περίπατο. Ασχολείσαι με άλλα σαφώς πιο πεζά και γι? αυτό πραγματικά
πράγματα.
«Αδιόρθωτοι αυτοί οι Βρετανοί. Πώς τους ήλθε και έβαλαν τους διακόπτες για
τα φλας εκεί κάτω βρε παιδί μου. Αμ? οι υπόλοιποι διακόπτες... Λες και
φύτρωσαν τυχαία από μόνοι τους κάτω από το ξύλο τριανταφυλιάς.»
Από την άλλη βέβαια, χαίρεσαι -στην αρχή χωρίς να το καταλαβαίνεις- την
σχεδόν απόλυτη απουσία θορύβων ή κραδασμών είτε στις 1.000, είτε στις 5.000
σ.α.λ. Αυτός ο εξακύλινδρος κινητήρας έχει πραγματικά βελούδινη λειτουργία.
Το πράσινο (το χαρακτηριστικό, βαθύ βρετανικό πράσινο) αυτοκίνητο είναι
όμορφο να το χαζεύεις απ? έξω, αποπνέει μια ιδιόμορφη αρχοντιά και έντονα
το παλιό δοξασμένο παρελθόν της άλλοτε κραταιάς εταιρίας (οι σημερινοί
Αμερικανοί ιδιοκτήτες πληρώνουν αδιαμαρτύρητα προς το παρόν τα σπασμένα
αυτού του παρελθόντος), αλλά αν δεν... καταλαβαίνεις από αυτοκρατορίες,
αποικίες και λοιπά, γνωρίζεις από αυτοκίνητο και είσαι κυνικός, μπορείς
εύκολα να ανακαλύψεις τις (πολλές) ατέλειες. Παρά τις πρόσφατες σχετικά
βελτιώσεις, η XJ6, είναι ένα παλιό αμάξωμα κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο
που είναι σχεδιασμένες οι πόρτες, το μικρό και σχετικά κάθετο παρμπρίζ, το
εσωτερικό κ.λπ. H εκμετάλλευση του εσωτερικού χώρου δεν είναι η ιδανικότερη
που θα μπορούσε να γίνει σε ένα αυτοκίνητο 5 μέτρων, αλλά παρ? όλα αυτά,
δεν θα βρεθεί κανείς να παραπονεθεί. Όχι όμως και για το χώρο αποσκευών
όπου οι Αγγλοι κατάφεραν να σχεδιάσουν ένα χώρο ο οποίος διαθέτει...
σκαλάκια ή σκαμνάκια (ανάλογα), ένα όρθιο κουτί (κρύβει την μπαταρία) και
την καλυμμένη με μοκέτα ρεζέρβα. Παρεπιπτόντως βέβαια μπορεί να δεχτεί και
κάποιες βαλίτσες. Αλλά ποιός νοιάζεται; O Ινδός μπάτλερ θα βρει έναν τρόπο
να βολέψει τις Burberys.
Οι υψηλοί επιβάτες έχουν κάθε δικαίωμα να χαρούν το όντως καλοφτιαγμένο,
φινετσάτο εσωτερικό με τα δερμάτινα καθίσματα και τα διάφορα ηλεκτρονικά
παραφερνάλια, τα οποία αν και δεν είναι διαθέσιμα σε εξεζητημένους αριθμούς
κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους.
Φυσικά όταν ψωνίζεις από την αντιπροσωπεία της Κηφισού μια XJ6, φροντίζεις
να την πάρεις αυτόματη. Το 4άρι της ZF (που έχει τη δυνατότητα να δουλέψει
και σαν μηχανικό) μειώνει έτσι στις απολύτως απαραίτητες τις κινήσεις του
οδηγού, ο οποίος σ? αυτό το αυτοκίνητο πρέπει να αισθάνεται όσο το δυνατό
πιο άνετα και να «κουράζεται» όσο το δυνατό λιγότερο.
Αποφασιστικό ρόλο παίζουν εδώ οι αναρτήσεις. Με ιδιαίτερα μεγάλες
διαδρομές, σε συνδυασμό με τις 15άρες ζάντες, αποσβένουν τις όποιες
ανωμαλίες αφήνοντας απολύτως ανεπηρέαστους οδηγούς και επιβάτες απ? όλες
τις παγίδες που μπορεί να κρύβει ένας κακός δρόμος.
Μπορεί να σε πάρει ο ύπνος σ? αυτό το αυτοκίνητο και δεν έχουμε καταλήξει
αν αυτό είναι κακό ή καλό, αλλά εν πάση περιπτώσει, μάλλον μετρά στα υπέρ
της προσφερόμενης άνεσης.
Αν τώρα χρειαστεί να σταθμεύσεις το μπλαζέ πράσινο αυτοκίνητο και να
καθίσεις στο απολύτως ηλεκτρικά ρυθμιζόμενο -δερμάτινο κι αυτό φυσικά-
κάθισμα της γερμανικής 730i, πρέπει αυτομάτως να αλλάξεις ύφος και
προδιάθεση. Χρησιμοποιώντας το προϊόν της Βαυαρίας, δεν αρκεί να είσαι
εκκεντρικός, σνομπ ή και τα δύο μαζί. Οφείλεις να είσαι ταυτόχρονα και
αρκούντως επιθετικός. Έτσι για να ταιριάζεις με το ύφος του τεράστιου
αυτοκινήτου που χειρίζεσαι κι όχι μόνο με το ύφος, αλλά και την
ιδιοσυγκρασία του.
Εδώ τα πράγματα, μπορεί να μην έχουν να επιδείξουν την αρχοντική κληρονομιά
και την καταγωγή από «τζάκι», έχουν όμως και με το παραπάνω,
«προκλητικότητα» και βαριές γραμμές. Όλα αποπνέουν δύναμη. H αίσθηση αυτή
δεν οφείλεται βέβαια μόνο στους 18 παραπάνω ίππους (218 ίπποι έναντι 200
της Τζάγκιουαρ) ούτε στο γεγονός ότι η BMW, εφοδιάζεται με μηχανικό κιβώτιο
5 σχέσεων με μάλλον κοντές σχέσεις.
Έχει να κάνει περισσότερο με το συνολικό χαρακτήρα των δύο αυτοκινήτων. Οι
Γερμανοί ήθελαν ένα ισχυρής προσωπικότητας αυτοκίνητο με δυνατό κινητήρα
που να «ψαρώνει» τους λοιπούς πληβείους είτε όταν «βολτάρει» αργά στα
προάστια, είτε όταν κινείται με το στροφόμετρο κοντά στο κόκκινο στις
αούτομπαν. Φυσικά τα κατάφεραν. Αν όχι απόλυτα (γιατί υπάρχουν και οι
μεγαλύτερες εκδόσεις) τουλάχιστον σε μεγάλο μέρος. H συνταγή είναι γνωστή.
Βαριές γοτθικές γραμμές, μεγάλη προσοχή στην κατασκευή και τις
λεπτομέρειες, άψογη εργονομία, πλούσιος εξοπλισμός, περίπου εκρηκτικές
επιδόσεις.
Όσο κι αν αυτού του είδους τα αυτοκίνητα τα αντιμετωπίζεις διαφορετικά, δεν
μπορείς να αποφύγεις κάποιες συγκρίσεις. Οι οποίες από την άλλη δεν κάνουν
τίποτε παραπάνω από το να τονίζουν τη διαφορετική φιλοσοφία που κρύβει ο
κάθε κατασκευαστής. Εδώ οι διαφορές στις τιμές επιτάχυνσης, ή στην τελική
ταχύτητα έχουν μάλλον θεωρητική αξία, αφού έτσι ή αλλιώς η προσφερόμενη
ασφάλεια είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο.
Για τους φανατικούς λοιπόν των επιδόσεων ας πούμε ότι σαφώς το «κτηνώδες»
γερμανικό αυτοκίνητο είναι πιο γρήγορο από την «ντελικάτη» Τζάγκιουαρ, σε
κάθε περίπτωση. H διαφορά του ενός και κάτι δευτερολέπτου μπορεί να μην
είναι τρομακτική, ωστόσο η αίσθηση που δίνει η 730i στον οδηγό της σε σχέση
με την αντίστοιχη της XJ6 είναι σαφώς υπέρ του γερμανικού αυτοκινήτου.
Χαρακτηριστικό εδώ είναι το γεγονός ότι η μεν BMW καλύπτει το χιλιόμετρο
από στάση σε 29.5 δευτ. έχοντας 181.4 πραγματικά χλμ. στο ταχύμετρο, ενώ η
Τζάγκιουαρ σε 30.9 δευτ. αλλά τα χιλιόμετρα που «μαζεύει» δεν είναι πάνω
από 169.
H τελική ταχύτητα της 730i είναι τα 230 και πλέον πραγματικά χιλιόμετρα,
ενώ η Τζάγκιουαρ ασθμαίνουσα «μόλις» που ξεπερνά τα 214 και να πώς
δικαιολογείται ο τίτλος στην αρχή του κομματιού.
O οδηγός μιας XJ6, είναι βέβαιο ότι όσο κι αν προσπαθήσει δεν θα καταφέρει
να ξεφύγει από αυτόν που βρίσκεται στα «χειριστήρια» της 730i, η οποία
κάποια στιγμή θα κολλήσει στην ουρά του πράσινου αυτοκινήτου, θα ανάψει
στιγμιαία τους πανίσχυρους «ψαρωτικούς» προβολείς, για να εξαφανιστεί στη
συνέχεια στο βάθος του δρόμου. Την ίδια ώρα, η XJ6, θα συνεχίσει το
νωχελικό ταξίδι της κι εφόσον ο δρόμος είναι καλός, οι μαλακές αναρτήσεις
θα συνεχίσουν να κρατούν ξεκούραστους τους επιβάτες χωρίς να επηρεάζουν την
κατευθυντικότητα του αυτοκινήτου. Το πλεονέκτημα αυτό παραμένει τέτοιο, όσο
κι ο δρόμος παραμένει δρόμος με προδιαγραφές. Ακόμη όμως και στους
νεοκατασκευαζόμενους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους τα συνεχή «γιαμπ» δεν
είναι κάτι σπάνιο κι εδώ η XJ6 με δεδομένο το μαλακό των αναρτήσεων αρχίζει
να συμπεριφέρεται όπως οποιοδήποτε κοινό επιβατικό με αντίστοιχες
αναρτήσεις. Χάνει δηλαδή ένα μέρος από την καλή κατευθυντικότητά της κι
απαιτεί συνεχείς διορθώσεις της πορείας από τον οδηγό ο οποίος συνηθισμένος
ως τότε να οδηγεί χαλαρά, μπορεί να αιφνιδιαστεί.
H λύση, στο πρόβλημα είναι η επιλογή από την αρχή ή η τοποθέτηση εκ των
υστέρων διαφορετικών, σκληρότερων αναρτήσεων τις οποίες η Τζάγκιουαρ έχει
έτοιμες σε ένα πακέτο που το ονομάζει «Sports Ρack» Κατά την ταπεινή μας
γνώμη η επιλογή των σκληρότερων αναρτήσεων είναι απαραίτητο στους
ελληνικούς δρόμους.
H 730i, δεν εμφανίζει τέτοιου είδους προβλήματα, καθώς οι Βαυαροί έχουν
επιλέξει διαφορετικές σχέσεις στις αναρτήσεις του αυτοκινήτου, οι οποίες
από τη μια σαφώς δεν προσφέρουν την άνεση της Τζάγκιουαρ, από την άλλη,
κρατούν κατά πολύ μειωμένα φαινόμενα όπως αυτά της καλής κατευθυντικότητας
στους «σπασμένους» δρόμους.
Ανάμεσα στα δύο πισωκίνητα αυτοκίνητα αν έπρεπε να καταλήξουμε σε ό,τι
αφορά την οδική συμπεριφορά στους επαρχιακούς δρόμους, θα λέγαμε ότι και τα
δύο σε ρυθμούς γρήγορου, πολιτισμένου ταξιδιού έχουν τα ίδια
χαρακτηριστικά. Ελαφρώς υποστροφικά όσο δεν τα πιέζεις στρίβουν εύκολα,
γρήγορα και με ασφάλεια παντού, εφόσον οι οδηγοί κρατούν πάντοτε στο πίσω
μέρος του μυαλού τους, ότι δεν έχουν σχεδιαστεί για να ανεβοκατεβαίνουν τη
Δεσφίνα σε ρυθμούς αυτοκτονίας. Σαφώς μπορούν να κινηθούν γρήγορα και κάτω
από τέτοιες συνθήκες, εύκολα φαίνεται ότι η 730i, μπορεί να μετατραπεί σε
ένα υπερστροφικό αυτοκίνητο, το οποίο όμως ελέγχεται γρήγορα και εύκολα από
το πολύ καλό σύστημα διεύθυνσης. H Τζάγκιουαρ, εξακολουθεί να κρατά την
καλή, ουδέτερη διαγωγή της αν και γενικά κρίνοντας θα λέγαμε ότι είναι αυτή
που φαίνεται πιο δυσκίνητη και απρόθυμη να ακολουθήσει «όχι καθώς πρέπει
ρυθμούς».
Αλλωστε τα δύο αυτοκίνητα είναι εφοδιασμένα με πολύ καλά φρένα, ελαφρά και
σαφή συστήματα διεύθυνσης, αερόσακους ασφαλείας (η 730i διαθέτει και στην
πλευρά του συνοδηγού) αν, ο μη γένοιτο, όλα τα μέτρα ενεργητικής ασφάλειας
δεν σας φτάσουν. Για τις ανάγκες της παθητικής ασφάλειας εξάλλου, κρύβουν
κάτω από το αμάξωμα όλα εκείνα τα αμφιλεγόμενα ή μη συστήματα που
προστατεύουν οδηγό και επιβάτες.
Επιμένοντας λίγο στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς κι αγνοώντας τη λογική
που θέλει τα «ιερά τέρατα» να μένουν εκτός κριτικής, ας σημειώσουμε ακόμη
ότι: το αυτοκίνητο από το Μόναχο, έχει τέτοιο διττό χαρακτήρα, που μπορεί
αν ο οδηγός του θέλει (και μπορεί) να κινηθεί όπως μια απ? τις πολλές
παλιές... Ασκόνα που κυκλοφορούν τις μικρές ώρες στις πλατείες της Αττικής.
Βεβαίως με πολύ μεγαλύτερη χάρη και υψηλότερο «ίματζ» για τον οδηγό της.
Αντίθετα, στο τιμόνι της XJ6, οποιαδήποτε ιερόσυλη σκέψη κόβεται με το
μαχαίρι. Από τη μια, η ιστορία αυτού του μοντέλου κι από την άλλη το αργό
κιβώτιο (που παρά την εξέλιξη «ακούγεται» μερικές φορές) το μάλλον
δύσχρηστο (σε σχεδίαση) τιμόνι και κυρίως οι πολύ μαλακές αναρτήσεις, δεν
επιτρέπουν παρά μόνο βόλτες... σε αργή κίνηση.
Αν όλα τα παραπάνω σας δημιουργούν την απορία για το τι γίνεται από βενζίνη
απλώς θα σας πούμε ότι όλα γίνονται με κάποιο κόστος το οποίο, στην
περίπτωση και των δύο αυτοκινήτων, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι
λιγότερο από 18 λίτρα για κάθε 100 χλμ. μετακινήσεων σε λογικούς ρυθμούς.
Μπε Έμ Βε και Τζάγκιουαρ έχουν περίπου την ίδια χωρητικότητα ρεζερβουάρ με
την 730i να χωρά 90 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης και την XJ6 86.5 λίτρα.
Σκεφθείτε ότι κάθε φορά που θέλαμε να τα γεμίσουμε χρειαζόμαστε 34.000 δρχ.
πάνω-κάτω.
Συμπέρασμα από τη σύντομη συμβίωσή μας με αυτές τις δύο πολύ όμορφες και
upper class «κυρίες»;
Πρώτο και κυριότερο ότι δύσκολα αντέχεις να κυκλοφορείς με τέτοιου είδους
αυτοκίνητα στους ελληνικούς δρόμους όταν όλα τα μάτια συγκεντρώνονται πάνω
σου. Αισθάνεσαι από αμήχανα έως γελοία, ακόμη κι όταν έχεις τα αυτοκόλλητα
του περιοδικού να υποδηλώνουν σαφώς ότι το όχημα δεν είναι δικό σου.
Δεύτερο και εξίσου κύριο, ότι -αν αγνοήσεις τα συμπλέγματα- με έκπληξη
ανακαλύπτεις ότι παρά τον όγκο τους και τα δύο κινούνται ικανοποιητικά
στους μπλοκαρισμένους δρόμους μιας και, όλοι σχεδόν, παραχωρούν
προτεραιότητα ακόμη κι όταν δεν τη δικαιούσαι.
Τρίτο, τα χρόνια δεν κρύβονται κι αυτό σημαίνει ότι το γερμανικό
αυτοκίνητο, είναι γενικά πιο σύγχρονα κατασκευασμένο, με καλύτερο φινίρισμα
και εργονομία που απέχει παρασάγγας σε σχέση με αυτή που ακολουθείται στην
Τζάγκιουαρ.
Τέταρτο και εν τέλει ανατρεπτικό (για πολλούς φανταζόμαστε) σε όλα τα
παραπάνω, το γεγονός ότι όταν έχεις μια Τζάγκιουαρ, δεν χρειάζεται να
εξηγήσεις ποιό ακριβώς μοντέλο είναι. Στη χειρότερη περίπτωση θα πρόκειται
για την 3.2.
Στην περίπτωση της γερμανικής λύσης αντίθετα η λέξη BMW είναι επιβεβλημένο
να συμπληρώνεται και από τον κωδικό. Διαφορετικά, ο ερωτών μπορεί να
θεωρήσει ότι πρόκειται ίσως και για 315! Όπερ και σημαίνει καταστροφή του
κοινωνικού σας «λουκ»._4Τ